İNANÇ BİLDİRGESİ
1. TANRI
Tek Tanrı’ya inanırız (Tesniye 6:4; Yeşaya 43:10; 1. Timoteyus 2:5). Göklerin ve yerin, her şeyin yaratıcısı; var olan, var olmuş ve var olacak olan; başlangıç ve son O’dur (Yaratılış 1:1; Esinleme 1:8). Tanrı ruhtur (Yuhanna 4:24), sonsuzdur (Yeremya 23:23-24; Mezmur 90:2), değişmez (Yakup 1:17). Egemen ve bağımsızdır; bütün varlıklar O’na bağımlıdır (Yeşaya 40:12-26). Adil ve doğrudur (Mezmur 9:7-9; 11:7); sevgi, lütuf ve merhamet gösterir (Mezmur 136:1-26; 1. Yuhanna 4:4-11); gerçek ve sadıktır (Sayılar 23:19); her şeye gücü yeter (Yeremya 32:17); kutsaldır (1. Petrus 1:16).
Sonsuzluktan beri ve sonsuza dek, tek ve aynı Tanrı üç benlikte bulunmaktadır: Baba, Oğul ve Kutsal Ruh (Matta 28:19). Bu üç benlik Tanrı’nın tekliği içinde öz, varlık ve yetki açısından aynı, işlev açısından değişik, birbirlerine eşit ve birbirleriyle uyumlu olarak bulunmaktadır.
Baba... Yaratılışın, İsa Mesih’in, ve bütün inanlıların Babası’dır (Elçilerin İşleri 17:29; Matta 3:17; Çıkış 4:22; Galatyalılar 3:26). Görkemli ve kutsaldır. Kaybolmuş ve günaha kapılmış çocuklarına duyduğu sevgi ve merhamet nedeniyle karşılıksız olarak Oğlu İsa Mesih’i göndermiştir (Yuhanna 3:16). Böylece kendisine inananları kurtarmış ve insanlıkla Kendisini barıştırmıştır (2. Korintliler 5:18). Duaları işitir ve yanıtlar (1. Yuhanna 5:14-15).
Oğul... Kutsal Ruh aracılığıyla bakire Meryem’den doğmuş ve insan bedeni almıştır (Matta 1:18-26). Günahsız yaşamasına karşın insanlığın günahlarını, acılarını taşımıştır (2. Korintliler 5:21; Yeşaya 53:4). Golgota’da bütün insanlığın günahı için çarmıhta ölerek (İbraniler 9:11-10:18) Kendisine iman edenler için kurtuluşu satın almıştır (1. Korintliler 7:23; Esinleme 5:9). Tanrıyla insanlar arasında tek aracıdır. (1 Tim 2:5). Ölümden dirilerek ölümü yenmiş ve göğe yükselmiştir (1. Timoteyus 1:9; Luka 24: 1-53). Baba’nın sağ yanında oturarak inanlılar için dua eder, korur, güvence verir ve onları savunur (İbraniler 7:25-26; 1. Yuhanna 2:1). Tanrılığın bütün sıfatlarına sahiptir (Fil 2:5-11).
Kutsal Ruh... Tanrı’nın her şeyi bilen, her yerde bulunan Ruhu’dur (1. Korintliler 2:10-11; Mezmur 139:7). Dünyanın günah, doğruluk ve gelecek yargı konusunda suçlu olduğunu gösterir (Yuhanna 16:7-11). Günahkarları Kurtarıcı’ya yöneltir, inanlılarda konut kurar (Romalılar 8:9), yeniden doğmasını sağlar (Yuhanna 3:3), vaftiz eder (1. Korintliler 12:13), mühürler (2. Korintliler 1:22). Her inanlıya Tanrısal yaşamı ve hizmeti için yol gösterir, eğitir, olgunlaştırır, ruhsal armağanlar ve güç verir ve onları böylece Rab’bin görkemli gelişine hazırlar (1. Korintliler 12:7-11; Galatyalılar 5:13-17; 1. Korintliler 2:6-16). Tanrılığın bütün sıfatlarına sahiptir.
2. KUTSAL KİTAP
66 bölümden oluşan Kutsal Kitap’ın (Tevrat, Zebur, İncil) yaşayan Tanrı’nın sözü olduğuna inanırız. Kutsal Kitap her zaman kalıcıdır, güvenilirdir ve değiştirilemez (Matta 5:17-20; 24:35). Bütün insanların kurtuluşu için eksiksiz ve hatasız Tanrı esinidir (2. Timoteyus 3:16-17). Kutsal Ruh tarafından esinlenen Kutsal Kitap bütün insanların yaşamları için en yetkili unsurdur ve onların yaşamlarını aydınlatır (2. Petrus 1:19-21; Yuhanna 5:39).
3. İNSANIN GÜNAHLILIĞI
İnsanın Tanrı benzeyişinde yaratıldığına, önceleri kutsal ve pak olduğuna ama kendi iradesiyle söz dinlemezlik ettiğine Şeytan’ın yalanına kandığına ve günah işlediğine inanırız (Yaratılış 1:27; 3:1-24). Böylece Aden Bahçesi’ndeki paklıktan günahın ve kötülüğün derinliklerine atılmıştır ve bunun sonucu olarak bütün insanlık günahlıdır (Romalılar 5:12-19; 8:7; Galatyalılar 3:22). İnsanlar kaderleri nedeniyle değil kendi iradeleriyle günahlıdırlar (Yeşaya 53:6), doğal benlikleri nedeniyle Tanrı’nın Yasası’nda gerekenleri yerine getiremezler ve sevap işleyerek günahlarını örtemezler (Efesliler 2:3, 9; Romalılar 3:20). İnsan doğal benliği nedeniyle günaha eğilimlidir ve suçludur; hiçbir özrü yoktur. Adil ve kutsal Tanrı’nın yargısını hak etmiştir (Romalılar 1:20; 7:13-24; 1:18-32).
4. TANRI’NIN KURTULUŞ TASARISI
Biz daha günahkarken Mesih’in bizim için öldüğüne inanırız (Romalılar 5:8). İsa Mesih karşılıksız, Baba tarafından görevlendirilerek, günahkarların yerine, onların günahlarını üstlenerek, cezalarını üzerine alarak, onlar yerine ölerek (Titus 2:14), günahların cezasını bütünüyle ödemiş ve O’na inanan herkesi bağışlatmıştır (1. Yuhanna 2:2). İsa Mesih’in çarmıhta günahları bağışlattığını kabul eden ve buna inanan herkes, her günahkar suçlarından (İbraniler 7:25; 1. Yuhanna 1:9) ve Şeytan’ın egemenliğinden kurtulur (Koloseliler 2:13-15).
5. KURTULUŞU KABUL ETMEK
Günahlarından dolayı pişman olan ve İsa Mesih’in onun günahları için çarmıhta öldüğüne, Tanrı’nın üçüncü gün İsa’yı dirilttiğine inanan ve İsa Mesih’i RAB’bi ve Kurtarıcısı olarak kabul eden herkesin kurtuluşa karşılıksız olarak kavuştuğuna inanırız (Romalılar 10:9). Kurtuluş yalnızca İsa Mesih’e imanla olur (Yuhanna 14:6). Değerli kanı aracılığıyla Kendisine iman edenleri aklayan, merhamet ve bağışlama sunan İsa Mesih inanlılar için sonsuz bir güvencedir (Luka 1:77-79; Yuhanna 6:37; 10:28-29). Bu kurtuluş herhangi ayin, sevap, yada insandan kaynaklanan iyi bir işe dayanarak yada onun aracılığıyla kazanılamaz.
6. YENİDEN DOĞUŞ VE İNANLI YAŞAMI
İman eden herkesin yüreğinde ve yaşamında değişiklikler gerçekleştiğine inanırız. İsa Mesih’e iman eden günahkar Kutsal Ruh’un sağladığı yeniden doğuşa kavuşarak yüceltilir (Yuhanna 3:3). Yaşamındaki eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmaya başlamıştır (2.Korintliler 5:17). İmanlı gündelik yaşamında Tanrı’nın Kutsal Ruh’u aracılığıyla eski bağlarından özgür kılınır ve Mesih’e benzemek üzere kutsallık yolunda değiştirilir (2.Korintliler 3:16-18).
İsa Mesih aracılığıyla doğruluğa kavuşan ve Tanrı’nın Ruhu’nu alan inanlıların sahip oldukları konuma uygun yeni hedeflere, isteklere, yeni ve zaferli bir yaşam anlayışına sahip olduklarına inanırız (Galatyalılar 2:20; Efesliler 4:1). Kutsallık yolunda büyüyen inanlıların yaşamlarında Ruh’un meyvesi görünür (5:16-26). Her konuda Tanrı’nın sözünü dinleyerek, ışıkta yürümeliler (1.Yuhanna 1:5-2:6). Kutsal Kitap’a uygun olmayan her türlü davranıştan uzak durmalılar (Titus 2:11-14). Tanrı’nın Egemenliğinin bir müjdecisi, gerçek bir tanık olarak yaşamalılar (1.Petrus 2:11-22, 3:15). Her eylemleriyle Tanrı’yı hoşnut etmeye çabalamalılar (Koloseliler 3:23).
Her inanlının Kutsal Ruh’un içinde yaşadığı tapınak olduğuna inanırız (1.Korintliler 6:19). Bu nedenle inanlılar Kutsal Ruh’u kederlendirmeyen, iyi niyetli, barışçıl, şefkatli ve dua içinde bir yaşam sürdürülmelidir (Efesliler 4:30-32; 6:18). Tanrı’nın isteğine uygun bir biçimde düşünen ve yaşayan, kendilerini diri kurbanlar olarak Tanrı’ya sunan (Romalılar 12:1-2), benliğin arzularını değil Ruh’un yönetimini arayan, Ruh’un izinde yürüyen (Galatyalılar 5:16, 25) kişiler olmalıdırlar. Böyle yaşayan inanlılar Ruh’la dolu bir yaşam süreceklerdir.
7. SU VAFTİZİ
Rabbimiz’in bir buyruğu olarak Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adıyla, inanlıların suya batırılmasıyla yapılan su vaftizinin, inanlının ruhsal yaşamındaki değişikliklere ilişkin insanların önünde yaptığı simgesel bir tanıklık olduğuna inanırız (Matta 28:19; Galatyalılar 3:27-28). Vaftiz bütün inanlılara İsa Mesih’in eşsiz ölümünü anımsatır. İsa Mesih’e iman edenler de vaftiz aracılığıyla O’nunla birlikte gömüldüklerini ve Baba’nın Mesih’i yücelik içinde dirilttiği gibi yeni bir yaşam sürmek üzere dirildiklerini ilan ederler (Romalılar 6:4; Koloseliler 2:12).
8. RAB’BİN SOFRASI
Rab İsa’nın bütün insanlar için sunduğu bedenini ve döktüğü kanını anmak için İsa Mesih’in başlattığı Rab’bin Sofrası törenini O’nun tekrar gelişine dek uygulamamızın Rab’bin kilisesine verdiği bir buyruk olduğuna inanırız (1.Korintliler 11:17-34). Rab’bin Sofrası’na katılmak her inanlının görevi olmasına karşın kurtuluş için önkoşul değildir.
9. KUTSAL RUH’UN MEYVESİ VE ARMAĞANLARI
Ruhsal armağanları Kutsal Ruh Kendi arzusuna göre topluluğun bina edilmesi ve yararı için verir (1.Korintliler 12:1-30).
Sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetim olan Ruh’un meyvesi Ruhla dolu bir yaşamın sürekli, gelişen ve kilisenin yararı için etkin olan bir kanıtı olduğuna inanırız (Galatyalılar 5:22-23). Her inanlının Tanrı ile birlikte yürümesi gerektiğine inanırız. Bu yürüyüş onu her türlü aşırılıktan, bağnazlıktan, şikayetçilikten uzak tutar, düşünceli, anlayışlı, dengeli, bağışlayan, gayretli, alçak gönüllü, özverili, Mesih benzerliğinde bir yaşama yönlendirir (Koloseliler 3:12-13).
İsa Mesih’in vaat ettiği Yardımcı’nın, Gerçeğin Ruhu’nun inanlılarının içerisinde yaşaması olduğuna inanırız (Yuhanna 14:16-17).
10. KİLİSE
İsa Mesih’i Rabb’i ve Kurtarıcısı olarak kabul eden ve bu imanla O’nun egemenliğine katılan kişilerin Rab’bin görünmez bedeni olan evrensel kiliseye, Tanrı’nın çocuklarının oluşturduğu aileye de katıldığına inanırız (1.Korintliler 12:12-27). Mesih’in baş olduğu bu beden içerisinde (Efesliler 4:15-16) üzerine düşen yükümlülükleri gücü ve armağanları ölçüsünde yerine getirmek (İbraniler 10:24-25), Tanrı’nın Egemenliği’nin gelişmesi için gayret göstermek ve Mesih’in müjdesini herkese duyurmak (Matta 24:14; Matta 28:19-20), inanlı paydaşlığıyla ve Ruh’ta birlikle davranarak başkalarının yüklerini taşımak, Mesih’in buyruklarına uymak, kutsallık içinde Tanrı’ya tapınmak, birbirlerine öğüt vermek, mezmurlar, ilahiler ve ruhsal ezgiler söyleyerek yüreklerde şükranla Tanrı’ya nağmeler yükseltmek (Koloseliler 3:16), birbirlerini teşvik etmek, bina etmek ve imanda pekiştirmek, uyum içinde çalışmak her inanlının sorumluluğudur. İnanlılar bir beden olarak Mesih’in verdiği merhamet örneğini izleyerek inanlı olan ya da olmayan insanların toplumsal ve insani gereksinimlerinin karşılanması için çaba gösterirler.
Tanrı’nın kilisesini yönetmek üzere atadığı ve inanlıların canları için hesap verecek olan önderlere itaat etmek ve onları dualarla desteklemek de kilise üyelerinin sorumluluğudur (İbraniler 13:17-18).
Sevinçle, zorunluluktan ya da isteksizce değil gönülden, cömertçe ondalık veya bağış vermek Tanrı’ya ait olanı O’nun evine doğru bir biçimde geri vermektir. Tanrı bu biçimde ondalık ve bağış verenleri kat kat fazlasıyla kutsayacaktır (Luka 6:38; 2.Korintliler 9:7; Malaki 3:10).
11. DEVLET
Devlet yöneticilerinin toplumun yararı ve düzeni açısından Tanrı’dan aldıkları yetkiyi kullandıklarına inanırız (Romalılar 13:1-3). Hükümetler ve yöneticiler için dua edilmeli, onlara itaat edilmeli ve yardımcı olunmalıdır (1.Petrus 2:13-17). Kendisine iman edenlerin en üst egemeni, Krallar Kralı, Rablerin Rabb'i, bütün vicdanların sorumlu olduğu Kişi Rabb’imiz İsa Mesih’tir (Elçilerin İşleri 5:29; Esinleme 19:16).
12. MESİH’İN İKİNCİ GELİŞİ
İsa Mesih’in yakın bir zamanda tekrar ve görülebilir bir biçimde geleceğine inanırız. Mesih yücelik bulutlarında, baş meleğin seslenmesiyle ve Tanrı’nın borazanıyla gökten inecektir (1.Selanikliler 4:16-17). Bu olayın zamanını önceden kimse bilmemektedir (Matta 24:36). Önce Mesih’e ait ölüler dirilecektir ve daha sonra yaşayan inanlılar Rabb’i karşılamak üzere bulutlar içinde alınıp götürülecekler. Böylece sonsuza dek Rab’le birlikte olacaklardır (1.Selanikliler 4:17). İsa Mesih’in tekrar geleceği gerçeği bütün inanlıların kişisel yaşamını ve hizmetlerini bütünüyle etkiler2.Petrus 3:1-18; 1.Yuhanna 3:1-3
13.GÖKSEL YARGI
Bütün herkesin yaptıkları iyi ya da kötü şeylerin karşılığını almak üzere Tanrı’nın yargı kürsünün önüne çıkacağına inanırız (Daniel 12:2; 2.Korintliler 5:10). Bütün insanlık ayrıca imanları temel alınarak yargılanacaktır. İnanlı olmayanlar sonsuz cezaya çarptırılacak, inanlılar ise sonsuz yaşamlarını sürdüreceklerdir (Matta 13:41-43; Esinleme 20:11-15).
14.CENNET VE CEHENNEM
Yaşayan Tanrı’nın görkemli konutu olan ve Rab İsa’nın çocukları için hazırladığı, yapıcısının Tanrı olduğu, Kuzu’nun kanıyla yıkanan inanlıların yaşayacağı yerin cennet olduğuna inanırız (1. Korintliler 2:9; Yuhanna 14:1-3; Esinleme 22:5). Orada karanlık ya da gece, yas, gözyaşı, ölüm ya da herhangi kötü bir şey olmayacaktır (Esinleme 21:4).
Büyük bir karanlığın ve sonsuz kederin egemenlik süreceği, ateşin ve elemin eksik olmayacağı, Şeytan ve onun kötü ruhları için hazırlanmış olan ve Kurtarıcı İsa Mesih’i kabul etmeyenlerin içine atılacağı, içine girenlerin sonsuza dek kalacakları cehennemin varlığına inanırız (Matta 13:41-43; 25:41; 2. Selanikliler 1:5-10; Esinleme 14:10-11).